My cienie

Staramy sie zrozumiec

(lecz nie potrafimy)

Trzaskamy drzwiami

(i wychodzimy)

Plyna chwile, plyna slowa milczenia

W egoizmie pograzeni

W ciszy blasku pogrzebani

(tkwimy niechciani)

My cienie

Uniesieni duma spojrzenia

O zagryzionych wargach i w oczach wbitych w sciane horyzontu

Nie rozumiemy

(gdyz zrozumiec nie chcemy)

Patrzymy ogluszonym wzrokiem

Slepa zajadliwoscia odpychamy dzwieki

Zamknieci w wlasnej dumie zrywamy dlon opadla na ramieniu

My cienie

My szlachetni, przybrani maska ironicznych usmiechow

My pyszni, zadza spogladajacy w otchlan duszy

My glupcy, w oszukanczej mierze istnienia

Przelamani niemoca

Skruszeni skomleniem

Zatraceni milczeniem

Jestesmy cienia cieniem